ruohttat (verb)
-
(om firbeinte dyr)
(verb) løpe
- Beana ruohtai meahccái.
- Hunden løp til skogs.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ruohttat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- ruohttat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruohttat verb intransitiv infinitiv
- ruohttat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.