ruojus (adj.)
-
(adj.) nifs
- Ávdin visti guovdu gili orui dál skábman nu ruojus soapmásiid mielas.
- Noen mente at det ubebodde huset midt i bygda nå i mørketida virket så nifst.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ruojus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- ruojus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruojus adj. ent. nominativ
- ruojusmit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruojusmit verb intransitiv imperativ nektingsform
- ruojusmit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- ruojusmit verb intransitiv indikativ presens nektingsform