ruvgaleapmi (subst.)
- (om rein) (subst.) trekk
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ruvgaleapmi lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAct
-
- avledet handlingsnomen subst. ent. nominativ
- ruvgaleapmi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruvgaleapmi subst. ent. nominativ
- ruvgalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ruvgalit verb transitiv