ent. flt.
nominativ ruvke ruvkket
akkusativ ruvkke ruvkkiid
genitiv ruvkke ruvkkiid
illativ ruvkii ruvkkiide
lokativ ruvkkes ruvkkiin
komitativ ruvkkiin ruvkkiiguin
essiv ruvken
Eanet sojahanhámit →

ruvke (subst.)

ent. flt.
nominativ ruvke ruvkket
akkusativ ruvkke ruvkkiid
genitiv ruvkke ruvkkiid
illativ ruvkii ruvkkiide
lokativ ruvkkes ruvkkiin
komitativ ruvkkiin ruvkkiiguin
essiv ruvken
Eanet sojahanhámit →
ruvke Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ruvke subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ruvke lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ruvke Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ruvke subst. ent. nominativ