presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) sáhtán sáhtten
2.p.ent. (don) sáhtát sáhttet
3.p.ent. (son) sáhttá sáhtii
1.p.tot. (moai) sáhtte sáhtiime
2.p.tot. (doai) sáhttibeahtti sáhtiide
3.p.tot. (soai) sáhttiba sáhtiiga
1.p.flt. (mii) sáhttit sáhtiimet
2.p.flt. (dii) sáhttibehtet sáhtiidet
3.p.flt. (sii) sáhttet sáhtte
presens nektingsform
(odne in) sáhte
preteritum nektingsform
(ikte in) sáhttán
perf.partisipp
(lean) sáhttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) sáhte
imperativ 2.p.tot.
(til to) sáhtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) sáhttet
Eanet sojahanhámit →

sáhttit (verb)

  • (verb) kunne; ha høve til
    Doppe sáhttá speallat biljárda, dánset ja deaivvadit eará nuoraiguin.
    Der kan man spille biljard, danse og treffe andre ungdommer.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) sáhtán sáhtten
2.p.ent. (don) sáhtát sáhttet
3.p.ent. (son) sáhttá sáhtii
1.p.tot. (moai) sáhtte sáhtiime
2.p.tot. (doai) sáhttibeahtti sáhtiide
3.p.tot. (soai) sáhttiba sáhtiiga
1.p.flt. (mii) sáhttit sáhtiimet
2.p.flt. (dii) sáhttibehtet sáhtiidet
3.p.flt. (sii) sáhttet sáhtte
presens nektingsform
(odne in) sáhte
preteritum nektingsform
(ikte in) sáhttán
perf.partisipp
(lean) sáhttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) sáhte
imperativ 2.p.tot.
(til to) sáhtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) sáhttet
Eanet sojahanhámit →
sáhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sáhttit verb intransitiv infinitiv
  • sáhttit verb intransitiv
  • sáhttit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

sáhttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
sáhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sáhttit verb intransitiv infinitiv
  • sáhttit verb intransitiv
  • sáhttit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.