ent. flt.
nominativ sáhttu sáhtut
akkusativ sáhtu sáhtuid
genitiv sáhtu sáhtuid
illativ sáhttui sáhtuide
lokativ sáhtus sáhtuin
komitativ sáhtuin sáhtuiguin
essiv sáhttun
Eanet sojahanhámit →

sáhttu (subst.)

ent. flt.
nominativ sáhttu sáhtut
akkusativ sáhtu sáhtuid
genitiv sáhtu sáhtuid
illativ sáhttui sáhtuide
lokativ sáhtus sáhtuin
komitativ sáhtuin sáhtuiguin
essiv sáhttun
Eanet sojahanhámit →
sáhttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sáhttu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

sáhttu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

sáhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sáhttit verb intransitiv imperativ 1.p.tot.
sáhttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sáhttu subst. ent. nominativ