sálket (verb)
- 1. (verb) tømme
- 2. (verb) tappe
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
sálket lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- sálkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sálkat verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- sálket Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sálket verb transitiv
- sálket verb transitiv infinitiv
- sálket verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- sálket verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.