presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) sámástan sámástin
2.p.ent. (don) sámástat sámástit
3.p.ent. (son) sámásta sámástii
1.p.tot. (moai) sámástetne sámásteimme
2.p.tot. (doai) sámásteahppi sámásteidde
3.p.tot. (soai) sámásteaba sámásteigga
1.p.flt. (mii) sámástat
(mii) sámástit
sámásteimmet
2.p.flt. (dii) sámástehpet sámásteiddet
3.p.flt. (sii) sámástit sámástedje
presens nektingsform
(odne in) sámás
preteritum nektingsform
(ikte in) sámástan
perf.partisipp
(lean) sámástan
imperativ 2.p.ent.
(til en) sámás
imperativ 2.p.tot.
(til to) sámásteahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) sámástehket
Eanet sojahanhámit →

sámástit (verb)

  • snakke samisk
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) sámástan sámástin
2.p.ent. (don) sámástat sámástit
3.p.ent. (son) sámásta sámástii
1.p.tot. (moai) sámástetne sámásteimme
2.p.tot. (doai) sámásteahppi sámásteidde
3.p.tot. (soai) sámásteaba sámásteigga
1.p.flt. (mii) sámástat
(mii) sámástit
sámásteimmet
2.p.flt. (dii) sámástehpet sámásteiddet
3.p.flt. (sii) sámástit sámástedje
presens nektingsform
(odne in) sámás
preteritum nektingsform
(ikte in) sámástan
perf.partisipp
(lean) sámástan
imperativ 2.p.ent.
(til en) sámás
imperativ 2.p.tot.
(til to) sámásteahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) sámástehket
Eanet sojahanhámit →
sámástit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sámástit verb intransitiv infinitiv
  • sámástit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • sámástit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • sámástit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

sámástit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

sámástit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sámástit verb intransitiv infinitiv
  • sámástit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • sámástit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • sámástit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.