sg. pl.
nominativ sárggus
sárgosat
akkusativ sárgosa
sárgosiid
genitiv sárgosa
sárgosiid
illativ sárgosii
sárgosiidda
lokativ sárgosis
sárgosiin
komitativ sárgosiin
sárgosiiguin
essiv sárggusin
Eanet sojahanhámit →

sárggus (subst.)

sg. pl.
nominativ sárggus
sárgosat
akkusativ sárgosa
sárgosiid
genitiv sárgosa
sárgosiid
illativ sárgosii
sárgosiidda
lokativ sárgosis
sárgosiin
komitativ sárgosiin
sárgosiiguin
essiv sárggusin
Eanet sojahanhámit →
sárggus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sárggus subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

sárggus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

sárggus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sárggus subst. sg. nominativ