presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) sagan sahken
2.p.ent. (don) sagat sahket
3.p.ent. (son) sahká sagai
1.p.tot. (moai) sahke sagaime
2.p.tot. (doai) sahkabeahtti sagaide
3.p.tot. (soai) sahkaba sagaiga
1.p.flt. (mii) sahkat sagaimet
2.p.flt. (dii) sahkabehtet sagaidet
3.p.flt. (sii) sahket sahke
presens nektingsform
(odne in) saga
preteritum nektingsform
(ikte in) sahkan
perf.partisipp
(lean) sahkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) saga
imperativ 2.p.tot.
(til to) sahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) sahket
(til flere) sahkket
Eanet sojahanhámit →

sahkat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) sagan sahken
2.p.ent. (don) sagat sahket
3.p.ent. (son) sahká sagai
1.p.tot. (moai) sahke sagaime
2.p.tot. (doai) sahkabeahtti sagaide
3.p.tot. (soai) sahkaba sagaiga
1.p.flt. (mii) sahkat sagaimet
2.p.flt. (dii) sahkabehtet sagaidet
3.p.flt. (sii) sahket sahke
presens nektingsform
(odne in) saga
preteritum nektingsform
(ikte in) sahkan
perf.partisipp
(lean) sahkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) saga
imperativ 2.p.tot.
(til to) sahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) sahket
(til flere) sahkket
Eanet sojahanhámit →
sahkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sahkat verb intransitiv infinitiv
  • sahkat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.


Sahka (subst. egennavn)

Sahka Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • Sahka subst. egennavn flt. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

sahkat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Sahka Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • Sahka subst. egennavn flt. nominativ
sahkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • sahkat verb intransitiv infinitiv
  • sahkat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.