sieiva (adj.)
- (adj.) vanlig; (adj.) alminnelig
-
(ublandet)
(adj.) ren
- Galget leat sieiva nisson- ja almmáiolbmojoavkkut.
- Det skal være rene kvinne- og herrelag.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
sieiva lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- sieiva Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sieiva adj. attr.