sirdát (verb)
- (begynne å føre til et annet sted) (verb) flytte
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
sirdát lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- sirdát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sirdát verb intransitiv
- sirdát verb intransitiv infinitiv
- sirdát verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- sirdát verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.