skállat (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
skállat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- skálla Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- skálla subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.
- skállat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- skállat verb intransitiv infinitiv