presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) skiban skihpen
2.p.ent. (don) skibat skihpet
3.p.ent. (son) skihpá skibai
1.p.tot. (moai) skihpe skibaime
2.p.tot. (doai) skihpabeahtti skibaide
3.p.tot. (soai) skihpaba skibaiga
1.p.flt. (mii) skihpat skibaimet
2.p.flt. (dii) skihpabehtet skibaidet
3.p.flt. (sii) skihpet skihpe
presens nektingsform
(odne in) skiba
preteritum nektingsform
(ikte in) skihpan
perf.partisipp
(lean) skihpan
imperativ 2.p.ent.
(til en) skiba
imperativ 2.p.tot.
(til to) skihppi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) skihpet
(til flere) skihppet
Eanet sojahanhámit →

skihpat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) skiban skihpen
2.p.ent. (don) skibat skihpet
3.p.ent. (son) skihpá skibai
1.p.tot. (moai) skihpe skibaime
2.p.tot. (doai) skihpabeahtti skibaide
3.p.tot. (soai) skihpaba skibaiga
1.p.flt. (mii) skihpat skibaimet
2.p.flt. (dii) skihpabehtet skibaidet
3.p.flt. (sii) skihpet skihpe
presens nektingsform
(odne in) skiba
preteritum nektingsform
(ikte in) skihpan
perf.partisipp
(lean) skihpan
imperativ 2.p.ent.
(til en) skiba
imperativ 2.p.tot.
(til to) skihppi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) skihpet
(til flere) skihppet
Eanet sojahanhámit →
skihpat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • skihpat verb intransitiv infinitiv
  • skihpat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

skihpat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

skihpa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • skihpa subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.
skihpat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • skihpat verb intransitiv infinitiv
  • skihpat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.