smiehttat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) smiehtan | smihtten |
smiehtalin
smiehtašin |
| (don) smiehtat | smihttet |
smiehtalit
smiehtašit |
| (son) smiehttá | smiehtai |
smiehtalii
smiehtašii |
| (moai) smihtte | smiehtaime |
smiehtaleimme
smiehtašeimme |
| (doai) smiehttabeahtti | smiehtaide |
smiehtaleidde
smiehtašeidde |
| (soai) smiehttaba | smiehtaiga |
smiehtaleigga
smiehtašeigga |
| (mii) smiehttat | smiehtaimet |
smiehtaleimmet
smiehtašeimmet |
| (dii) smiehttabehtet | smiehtaidet |
smiehtaleiddet
smiehtašeiddet |
| (sii) smihttet | smihtte |
smiehtaledje
smiehtašedje |
- presens nektingsform
- (odne in) smiehta
- preteritum nektingsform
- (ikte in) smiehttan
- kondisjonalis nektingsform
- (in) smiehtale
(in) smiehtaše - perf.partisipp
- (lean) smiehttan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) smiehta
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) smiehtti
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) smihttet
(til flere) smiehttet
smiehttat (verb)
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) smiehtan | smihtten |
smiehtalin
smiehtašin |
| (don) smiehtat | smihttet |
smiehtalit
smiehtašit |
| (son) smiehttá | smiehtai |
smiehtalii
smiehtašii |
| (moai) smihtte | smiehtaime |
smiehtaleimme
smiehtašeimme |
| (doai) smiehttabeahtti | smiehtaide |
smiehtaleidde
smiehtašeidde |
| (soai) smiehttaba | smiehtaiga |
smiehtaleigga
smiehtašeigga |
| (mii) smiehttat | smiehtaimet |
smiehtaleimmet
smiehtašeimmet |
| (dii) smiehttabehtet | smiehtaidet |
smiehtaleiddet
smiehtašeiddet |
| (sii) smihttet | smihtte |
smiehtaledje
smiehtašedje |
- presens nektingsform
- (odne in) smiehta
- preteritum nektingsform
- (ikte in) smiehttan
- kondisjonalis nektingsform
- (in) smiehtale
(in) smiehtaše - perf.partisipp
- (lean) smiehttan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) smiehta
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) smiehtti
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) smihttet
(til flere) smiehttet
- smiehttat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- smiehttat verb transitiv infinitiv
- smiehttat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
smiehttat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- smiehttat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- smiehttat verb transitiv infinitiv
- smiehttat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English