Neahttadigisánit

snoallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) snoalan snollen
2.p.ent. (don) snoalat snollet
3.p.ent. (son) snoallá snoalai
1.p.tot. (moai) snolle snoalaime
2.p.tot. (doai) snoallabeahtti snoalaide
3.p.tot. (soai) snoallaba snoalaiga
1.p.flt. (mii) snoallat snoalaimet
2.p.flt. (dii) snoallabehtet snoalaidet
3.p.flt. (sii) snollet snolle
presens nektingsform
(odne in) snoala
preteritum nektingsform
(ikte in) snoallan
perf.partisipp
(lean) snoallan
imperativ 2.p.ent.
(til en) snoala
imperativ 2.p.tot.
(til to) snoalli
imperativ 2.p.flt.
(til flere) snollet
(til flere) snoallet
Eanet sojahanhámit →

snoallat (verb)

  • snakke stygt
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) snoalan snollen
2.p.ent. (don) snoalat snollet
3.p.ent. (son) snoallá snoalai
1.p.tot. (moai) snolle snoalaime
2.p.tot. (doai) snoallabeahtti snoalaide
3.p.tot. (soai) snoallaba snoalaiga
1.p.flt. (mii) snoallat snoalaimet
2.p.flt. (dii) snoallabehtet snoalaidet
3.p.flt. (sii) snollet snolle
presens nektingsform
(odne in) snoala
preteritum nektingsform
(ikte in) snoallan
perf.partisipp
(lean) snoallan
imperativ 2.p.ent.
(til en) snoala
imperativ 2.p.tot.
(til to) snoalli
imperativ 2.p.flt.
(til flere) snollet
(til flere) snoallet
Eanet sojahanhámit →
snoallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • snoallat verb intransitiv infinitiv
  • snoallat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

snoallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

snoalla Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • snoalla subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.
snoallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • snoallat verb intransitiv infinitiv
  • snoallat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.