presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. snoalan snollen
2.p.ent. snoalat snollet
3.p.ent. snoallá snoalai
1.p.tot. snolle snoalaime
2.p.tot. snoallabeahtti snoalaide
3.p.tot. snoallaba snoalaiga
1.p.flt. snoallat snoalaimet
2.p.flt. snoallabehtet snoalaidet
3.p.flt. snollet snolle
presens nektingsform
snoala
preteritum nektingsform
snoallan
perf.partisipp
snoallan
Eanet sojahanhámit →

snoallat (verb)

  • snakke stygt
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. snoalan snollen
2.p.ent. snoalat snollet
3.p.ent. snoallá snoalai
1.p.tot. snolle snoalaime
2.p.tot. snoallabeahtti snoalaide
3.p.tot. snoallaba snoalaiga
1.p.flt. snoallat snoalaimet
2.p.flt. snoallabehtet snoalaidet
3.p.flt. snollet snolle
presens nektingsform
snoala
preteritum nektingsform
snoallan
perf.partisipp
snoallan
Eanet sojahanhámit →
snoallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • snoallat verb intransitiv infinitiv
  • snoallat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

snoallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

snoalla Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • snoalla subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.
snoallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • snoallat verb intransitiv infinitiv
  • snoallat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.