sg. pl.
nominativ stáffu
stáffut
akkusativ stáffu
stáffuid
genitiv stáffu
stáffuid
illativ stáffui
stáffuide
lokativ stáffus
stáffuin
komitativ stáffuin
stáffuiguin
essiv stáffun
Eanet sojahanhámit →

stáffu (subst.)

sg. pl.
nominativ stáffu
stáffut
akkusativ stáffu
stáffuid
genitiv stáffu
stáffuid
illativ stáffui
stáffuide
lokativ stáffus
stáffuin
komitativ stáffuin
stáffuiguin
essiv stáffun
Eanet sojahanhámit →
stáffu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stáffu subst. sg. akkusativ
  • stáffu subst. sg. genitiv
  • stáffu subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

stáffu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

stáffu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stáffu subst. sg. akkusativ
  • stáffu subst. sg. genitiv
  • stáffu subst. sg. nominativ