sg. pl.
nominativ stirdu
stirddut
akkusativ stirddu
stirdduid
genitiv stirddu
stirdduid
illativ stirdui
stirdduide
lokativ stirddus
stirdduin
komitativ stirdduin
stirdduiguin
essiv stirdun
Eanet sojahanhámit →

stirdu (subst.)

sg. pl.
nominativ stirdu
stirddut
akkusativ stirddu
stirdduid
genitiv stirddu
stirdduid
illativ stirdui
stirdduide
lokativ stirddus
stirdduin
komitativ stirdduin
stirdduiguin
essiv stirdun
Eanet sojahanhámit →
stirdu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stirdu subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

stirdu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

stirdu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stirdu subst. sg. nominativ
stirdut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stirdut verb intransitiv imperativ 1.p.tot.
  • stirdut verb intransitiv imperativ 2.p.tot.
  • stirdut verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
  • stirdut verb intransitiv pres.partisipp