stuorrun (subst.)
- (det å vokse) (subst.) vekst
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
stuorrun lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Actio+Gen Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio genitiv
- Actio+Nom Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio nominativ
- Der/NomAct
-
- avledet handlingsnomen subst. ent. genitiv
- avledet handlingsnomen subst. ent. nominativ
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. essiv
- stuorrun Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- stuorrun subst. ent. genitiv
- stuorrun subst. ent. nominativ
- stuorrut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- stuorrut verb intransitiv