Neahttadigisánit

stuorrut lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) stuorun sturron
2.p.ent. (don) stuorut sturrot
3.p.ent. (son) stuorru stuorui
1.p.tot. (moai) sturro stuoruime
2.p.tot. (doai) stuorrubeahtti stuoruide
3.p.tot. (soai) stuorruba stuoruiga
1.p.flt. (mii) stuorrut stuoruimet
2.p.flt. (dii) stuorrubehtet stuoruidet
3.p.flt. (sii) sturrot sturro
presens nektingsform
(odne in) stuoro
preteritum nektingsform
(ikte in) sturron
perf.partisipp
(lean) sturron
imperativ 2.p.ent.
(til en) stuoro
imperativ 2.p.tot.
(til to) stuorru
imperativ 2.p.flt.
(til flere) sturrot
(til flere) stuorrot
Eanet sojahanhámit →

stuorrut (verb)

  • bli stor; bli større
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) stuorun sturron
2.p.ent. (don) stuorut sturrot
3.p.ent. (son) stuorru stuorui
1.p.tot. (moai) sturro stuoruime
2.p.tot. (doai) stuorrubeahtti stuoruide
3.p.tot. (soai) stuorruba stuoruiga
1.p.flt. (mii) stuorrut stuoruimet
2.p.flt. (dii) stuorrubehtet stuoruidet
3.p.flt. (sii) sturrot sturro
presens nektingsform
(odne in) stuoro
preteritum nektingsform
(ikte in) sturron
perf.partisipp
(lean) sturron
imperativ 2.p.ent.
(til en) stuoro
imperativ 2.p.tot.
(til to) stuorru
imperativ 2.p.flt.
(til flere) sturrot
(til flere) stuorrot
Eanet sojahanhámit →
stuorrut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stuorrut verb intransitiv infinitiv
  • stuorrut verb intransitiv
  • stuorrut verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
  • stuorrut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

stuorrut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
stuorrudit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stuorrudit verb transitiv imperativ nektingsform
  • stuorrudit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • stuorrudit verb transitiv indikativ presens nektingsform
stuorrut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • stuorrut verb intransitiv infinitiv
  • stuorrut verb intransitiv
  • stuorrut verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
  • stuorrut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.