presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. suittán suiten
2.p.ent. suittát suitet
3.p.ent. suitá suittii
1.p.tot. suite suittiime
2.p.tot. suitibeahtti suittiide
3.p.tot. suitiba suittiiga
1.p.flt. suitit suittiimet
2.p.flt. suitibehtet suittiidet
3.p.flt. suitet suite
presens nektingsform
suitte
preteritum nektingsform
suitán
perf.partisipp
suitán
Eanet sojahanhámit →

suitit (verb)

  • ha råd til
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. suittán suiten
2.p.ent. suittát suitet
3.p.ent. suitá suittii
1.p.tot. suite suittiime
2.p.tot. suitibeahtti suittiide
3.p.tot. suitiba suittiiga
1.p.flt. suitit suittiimet
2.p.flt. suitibehtet suittiidet
3.p.flt. suitet suite
presens nektingsform
suitte
preteritum nektingsform
suitán
perf.partisipp
suitán
Eanet sojahanhámit →
suitit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suitit verb transitiv infinitiv
  • suitit verb transitiv
  • suitit verb transitiv imperativ 2.p.flt.
  • suitit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

suitit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
suitit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suitit verb transitiv infinitiv
  • suitit verb transitiv
  • suitit verb transitiv imperativ 2.p.flt.
  • suitit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.