sg. pl.
nominativ suovva suovat
akkusativ suova suovaid
genitiv suova suovaid
illativ suvvii suovaide
lokativ suovas suovain
komitativ suovain suovaiguin
essiv suovvan
Eanet sojahanhámit →

suovva (subst.)

sg. pl.
nominativ suovva suovat
akkusativ suova suovaid
genitiv suova suovaid
illativ suvvii suovaide
lokativ suovas suovain
komitativ suovain suovaiguin
essiv suovvan
Eanet sojahanhámit →
suovva Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suovva subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

suovva lea vejolaččat dán sáni hápmi:

suovva Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suovva subst. sg. nominativ