presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) suvddán suvden
2.p.ent. (don) suvddát suvdet
3.p.ent. (son) suvdá suvddii
1.p.tot. (moai) suvde suvddiime
2.p.tot. (doai) suvdibeahtti suvddiide
3.p.tot. (soai) suvdiba suvddiiga
1.p.flt. (mii) suvdit suvddiimet
2.p.flt. (dii) suvdibehtet suvddiidet
3.p.flt. (sii) suvdet suvde
presens nektingsform
(odne in) suvdde
preteritum nektingsform
(ikte in) suvdán
perf.partisipp
(lean) suvdán
imperativ 2.p.ent.
(til en) suvdde
imperativ 2.p.tot.
(til to) suvdi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) suvdet
Eanet sojahanhámit →

suvdit (verb)

  • (verb) ferge; frakte i båt
    Dát fanas suvdá ollu.
    Denne båten tar mye.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) suvddán suvden
2.p.ent. (don) suvddát suvdet
3.p.ent. (son) suvdá suvddii
1.p.tot. (moai) suvde suvddiime
2.p.tot. (doai) suvdibeahtti suvddiide
3.p.tot. (soai) suvdiba suvddiiga
1.p.flt. (mii) suvdit suvddiimet
2.p.flt. (dii) suvdibehtet suvddiidet
3.p.flt. (sii) suvdet suvde
presens nektingsform
(odne in) suvdde
preteritum nektingsform
(ikte in) suvdán
perf.partisipp
(lean) suvdán
imperativ 2.p.ent.
(til en) suvdde
imperativ 2.p.tot.
(til to) suvdi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) suvdet
Eanet sojahanhámit →
suvdit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suvdit verb transitiv infinitiv
  • suvdit verb transitiv
  • suvdit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

suvdit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
suvdi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suvdi adj. flt. nominativ
suvdi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suvdi subst. handlernomen flt. nominativ
suvdit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • suvdit verb transitiv infinitiv
  • suvdit verb transitiv
  • suvdit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.