sg. pl.
nominativ tiipa
tiippat
akkusativ tiippa
tiippaid
genitiv tiippa
tiippaid
illativ tiipii
tiippaide
lokativ tiippas
tiippain
komitativ tiippain
tiippaiguin
essiv tiipan
Eanet sojahanhámit →

tiipa (subst.)

sg. pl.
nominativ tiipa
tiippat
akkusativ tiippa
tiippaid
genitiv tiippa
tiippaid
illativ tiipii
tiippaide
lokativ tiippas
tiippain
komitativ tiippain
tiippaiguin
essiv tiipan
Eanet sojahanhámit →
tiipa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • tiipa subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

tiipa lea vejolaččat dán sáni hápmi:

tiipa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • tiipa subst. sg. nominativ