presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) unnun unnon
2.p.ent. (don) unnut unnot
3.p.ent. (son) unnu unnui
1.p.tot. (moai) unno unnuime
2.p.tot. (doai) unnubeahtti unnuide
3.p.tot. (soai) unnuba unnuiga
1.p.flt. (mii) unnut unnuimet
2.p.flt. (dii) unnubehtet unnuidet
3.p.flt. (sii) unnot unno
presens nektingsform
(odne in) unno
preteritum nektingsform
(ikte in) unnon
perf.partisipp
(lean) unnon
imperativ 2.p.ent.
(til en) unno
imperativ 2.p.tot.
(til to) unnu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) unnot
Eanet sojahanhámit →

unnut (verb)

  • (verb) minske; bli mindre
    Máilbmi lei unnon.
    Verden er blitt mindre.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) unnun unnon
2.p.ent. (don) unnut unnot
3.p.ent. (son) unnu unnui
1.p.tot. (moai) unno unnuime
2.p.tot. (doai) unnubeahtti unnuide
3.p.tot. (soai) unnuba unnuiga
1.p.flt. (mii) unnut unnuimet
2.p.flt. (dii) unnubehtet unnuidet
3.p.flt. (sii) unnot unno
presens nektingsform
(odne in) unno
preteritum nektingsform
(ikte in) unnon
perf.partisipp
(lean) unnon
imperativ 2.p.ent.
(til en) unno
imperativ 2.p.tot.
(til to) unnu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) unnot
Eanet sojahanhámit →
unnut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • unnut verb intransitiv
  • unnut verb intransitiv infinitiv
  • unnut verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
  • unnut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • unnut verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

unnut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/h
  • avledning: -h verb transitiv imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens nektingsform
Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
unnudit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • unnudit verb transitiv imperativ nektingsform
  • unnudit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • unnudit verb transitiv indikativ presens nektingsform
unnut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • unnut verb intransitiv
  • unnut verb intransitiv infinitiv
  • unnut verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
  • unnut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • unnut verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.