váđir (subst.)
- (treslag) (subst.) lønn
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
váđir lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- váđir Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- váđir subst. ent. nominativ