presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) várren várrejin
2.p.ent. (don) várret várrejit
3.p.ent. (son) várre várrii
1.p.tot. (moai) várrejetne várriime
2.p.tot. (doai) várrebeahtti várriide
3.p.tot. (soai) várreba várriiga
1.p.flt. (mii) várret várriimet
2.p.flt. (dii) várrebehtet várriidet
3.p.flt. (sii) várrejit várrejedje
presens nektingsform
(odne in) várre
preteritum nektingsform
(ikte in) várren
perf.partisipp
(lean) várren
imperativ 2.p.ent.
(til en) várre
imperativ 2.p.tot.
(til to) várrejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) várrejehket
Eanet sojahanhámit →

várret (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) várren várrejin
2.p.ent. (don) várret várrejit
3.p.ent. (son) várre várrii
1.p.tot. (moai) várrejetne várriime
2.p.tot. (doai) várrebeahtti várriide
3.p.tot. (soai) várreba várriiga
1.p.flt. (mii) várret várriimet
2.p.flt. (dii) várrebehtet várriidet
3.p.flt. (sii) várrejit várrejedje
presens nektingsform
(odne in) várre
preteritum nektingsform
(ikte in) várren
perf.partisipp
(lean) várren
imperativ 2.p.ent.
(til en) várre
imperativ 2.p.tot.
(til to) várrejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) várrejehket
Eanet sojahanhámit →
várret Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • várret verb transitiv
  • várret verb transitiv infinitiv
  • várret verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • várret verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

várret lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
várret Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • várret verb transitiv
  • várret verb transitiv infinitiv
  • várret verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • várret verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.