sg. pl.
nominativ veahtu
veađut
akkusativ veađu
veađuid
genitiv veađu
veađuid
illativ vehtui
veađuide
lokativ veađus
veađuin
komitativ veađuin
veađuiguin
essiv veahtun
Eanet sojahanhámit →

veahtu (subst.)

sg. pl.
nominativ veahtu
veađut
akkusativ veađu
veađuid
genitiv veađu
veađuid
illativ vehtui
veađuide
lokativ veađus
veađuin
komitativ veađuin
veađuiguin
essiv veahtun
Eanet sojahanhámit →
veahtu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • veahtu subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

veahtu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

veahtu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • veahtu subst. sg. nominativ