vearránit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) vearránan | vearránin |
2.p.ent. | (don) vearránat | vearránit |
3.p.ent. | (son) vearrána | vearránii |
1.p.tot. | (moai) vearránetne | vearráneimme |
2.p.tot. | (doai) vearráneahppi | vearráneidde |
3.p.tot. | (soai) vearráneaba | vearráneigga |
1.p.flt. | (mii) vearránat (mii) vearránit |
vearráneimmet |
2.p.flt. | (dii) vearránehpet | vearráneiddet |
3.p.flt. | (sii) vearránit | vearránedje |
- presens nektingsform
- (odne in) vearrán
- preteritum nektingsform
- (ikte in) vearránan
- perf.partisipp
- (lean) vearránan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) vearrán
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) vearráneahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) vearránehket
vearránit (verb)
- bli verre
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) vearránan | vearránin |
2.p.ent. | (don) vearránat | vearránit |
3.p.ent. | (son) vearrána | vearránii |
1.p.tot. | (moai) vearránetne | vearráneimme |
2.p.tot. | (doai) vearráneahppi | vearráneidde |
3.p.tot. | (soai) vearráneaba | vearráneigga |
1.p.flt. | (mii) vearránat (mii) vearránit |
vearráneimmet |
2.p.flt. | (dii) vearránehpet | vearráneiddet |
3.p.flt. | (sii) vearránit | vearránedje |
- presens nektingsform
- (odne in) vearrán
- preteritum nektingsform
- (ikte in) vearránan
- perf.partisipp
- (lean) vearránan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) vearrán
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) vearráneahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) vearránehket
- vearránit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vearránit verb intransitiv infinitiv
- vearránit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- vearránit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- vearránit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
vearránit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- vearránit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vearránit verb intransitiv infinitiv
- vearránit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- vearránit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- vearránit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.