viežžalit (verb)
- hente fort; hente noe som ikke er langt borte
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
viežžalit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/l
-
- avledning: -l verb infinitiv
- avledning: -l verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -l verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -l verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- viežžalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- viežžalit verb transitiv infinitiv
- viežžalit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- viežžalit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- viežžalit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- viežžat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- viežžat verb transitiv