Neahttadigisánit

vihkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) vigun vihkon
2.p.ent. (don) vigut vihkot
3.p.ent. (son) vihku vigui
1.p.tot. (moai) vihko viguime
2.p.tot. (doai) vihkubeahtti viguide
3.p.tot. (soai) vihkuba viguiga
1.p.flt. (mii) vihkut viguimet
2.p.flt. (dii) vihkubehtet viguidet
3.p.flt. (sii) vihkot vihko
presens nektingsform
(odne in) vigo
preteritum nektingsform
(ikte in) vihkon
perf.partisipp
(lean) vihkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) vigo
imperativ 2.p.tot.
(til to) vihkku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) vihkkot
(til flere) vihkot
Eanet sojahanhámit →

vihkut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) vigun vihkon
2.p.ent. (don) vigut vihkot
3.p.ent. (son) vihku vigui
1.p.tot. (moai) vihko viguime
2.p.tot. (doai) vihkubeahtti viguide
3.p.tot. (soai) vihkuba viguiga
1.p.flt. (mii) vihkut viguimet
2.p.flt. (dii) vihkubehtet viguidet
3.p.flt. (sii) vihkot vihko
presens nektingsform
(odne in) vigo
preteritum nektingsform
(ikte in) vihkon
perf.partisipp
(lean) vihkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) vigo
imperativ 2.p.tot.
(til to) vihkku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) vihkkot
(til flere) vihkot
Eanet sojahanhámit →
vihkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vihkut verb transitiv infinitiv
  • vihkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

vihkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

vihkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vihkut verb transitiv infinitiv
  • vihkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.