vuoddját (verb)
-
kjøre avsted
- Mii vuoddjáimet dás golmma áigge.
- Vi kjørte avsted herfra i tretiden.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
vuoddját lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Attr Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- komparativ adj. attr.
- Der/Comp
-
- komparativ adj. ent. nominativ
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- vuoddji Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuoddji subst. handlernomen ent. akkusativ poss. 2.p.ent.
- vuoddji subst. handlernomen ent. genitiv poss. 2.p.ent.
- vuoddji subst. handlernomen ent. nominativ poss. 2.p.ent.
- vuoddjáhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuoddjáhit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- vuoddjái Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuoddjái adj.
- vuoddjái adj. flt. nominativ
- vuoddját Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuoddját verb intransitiv
- vuoddját verb intransitiv infinitiv
- vuoddját verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- vuoddját verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.