presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) vuojan vudjen
2.p.ent. (don) vuojat vudjet
3.p.ent. (son) vuodjá vuojai
1.p.tot. (moai) vudje vuojaime
2.p.tot. (doai) vuodjabeahtti vuojaide
3.p.tot. (soai) vuodjaba vuojaiga
1.p.flt. (mii) vuodjat vuojaimet
2.p.flt. (dii) vuodjabehtet vuojaidet
3.p.flt. (sii) vudjet vudje
presens nektingsform
(odne in) vuoja
preteritum nektingsform
(ikte in) vuodjan
perf.partisipp
(lean) vuodjan
imperativ 2.p.ent.
(til en) vuoja
imperativ 2.p.tot.
(til to) vuoddji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) vudjet
(til flere) vuoddjet
Eanet sojahanhámit →

vuodjat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) vuojan vudjen
2.p.ent. (don) vuojat vudjet
3.p.ent. (son) vuodjá vuojai
1.p.tot. (moai) vudje vuojaime
2.p.tot. (doai) vuodjabeahtti vuojaide
3.p.tot. (soai) vuodjaba vuojaiga
1.p.flt. (mii) vuodjat vuojaimet
2.p.flt. (dii) vuodjabehtet vuojaidet
3.p.flt. (sii) vudjet vudje
presens nektingsform
(odne in) vuoja
preteritum nektingsform
(ikte in) vuodjan
perf.partisipp
(lean) vuodjan
imperativ 2.p.ent.
(til en) vuoja
imperativ 2.p.tot.
(til to) vuoddji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) vudjet
(til flere) vuoddjet
Eanet sojahanhámit →
vuodjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vuodjat verb intransitiv infinitiv
  • vuodjat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

vuodjat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

vuodjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vuodjat verb intransitiv infinitiv
  • vuodjat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.