vuojihit (verb)
-
(verb) frakte;
(verb) drive
- Soai vuojiheigga máná lagamus togastašuvdnii.
- De kjørte barnet til nærmeste togstasjon.
- vuojihit ealu duoddaris
- drive reinflokken på vidda
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
vuojihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb infinitiv
- avledning: -h verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -h verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -h verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- vuodjit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuodjit verb transitiv
- vuojihit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuojihit verb transitiv infinitiv
- vuojihit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- vuojihit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- vuojihit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.