presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) vuorjjan vurjen
2.p.ent. (don) vuorjjat vurjet
3.p.ent. (son) vuorjá vuorjjai
1.p.tot. (moai) vurje vuorjjaime
2.p.tot. (doai) vuorjabeahtti vuorjjaide
3.p.tot. (soai) vuorjaba vuorjjaiga
1.p.flt. (mii) vuorjat vuorjjaimet
2.p.flt. (dii) vuorjabehtet vuorjjaidet
3.p.flt. (sii) vurjet vurje
presens nektingsform
(odne in) vuorjja
preteritum nektingsform
(ikte in) vuorjan
perf.partisipp
(lean) vuorjan
imperativ 2.p.ent.
(til en) vuorjja
imperativ 2.p.tot.
(til to) vuorji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) vurjet
(til flere) vuorjet
Eanet sojahanhámit →

vuorjat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) vuorjjan vurjen
2.p.ent. (don) vuorjjat vurjet
3.p.ent. (son) vuorjá vuorjjai
1.p.tot. (moai) vurje vuorjjaime
2.p.tot. (doai) vuorjabeahtti vuorjjaide
3.p.tot. (soai) vuorjaba vuorjjaiga
1.p.flt. (mii) vuorjat vuorjjaimet
2.p.flt. (dii) vuorjabehtet vuorjjaidet
3.p.flt. (sii) vurjet vurje
presens nektingsform
(odne in) vuorjja
preteritum nektingsform
(ikte in) vuorjan
perf.partisipp
(lean) vuorjan
imperativ 2.p.ent.
(til en) vuorjja
imperativ 2.p.tot.
(til to) vuorji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) vurjet
(til flere) vuorjet
Eanet sojahanhámit →
vuorjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vuorjat verb transitiv infinitiv
  • vuorjat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

vuorjat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

vuorjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vuorjat verb transitiv infinitiv
  • vuorjat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.