presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) vuorkkun vurkon
2.p.ent. (don) vuorkkut vurkot
3.p.ent. (son) vuorku vuorkkui
1.p.tot. (moai) vurko vuorkkuime
2.p.tot. (doai) vuorkubeahtti vuorkkuide
3.p.tot. (soai) vuorkuba vuorkkuiga
1.p.flt. (mii) vuorkut vuorkkuimet
2.p.flt. (dii) vuorkubehtet vuorkkuidet
3.p.flt. (sii) vurkot vurko
presens nektingsform
(odne in) vuorkko
preteritum nektingsform
(ikte in) vurkon
perf.partisipp
(lean) vurkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) vuorkko
imperativ 2.p.tot.
(til to) vuorku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) vurkot
(til flere) vuorkot
Eanet sojahanhámit →

vuorkut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) vuorkkun vurkon
2.p.ent. (don) vuorkkut vurkot
3.p.ent. (son) vuorku vuorkkui
1.p.tot. (moai) vurko vuorkkuime
2.p.tot. (doai) vuorkubeahtti vuorkkuide
3.p.tot. (soai) vuorkuba vuorkkuiga
1.p.flt. (mii) vuorkut vuorkkuimet
2.p.flt. (dii) vuorkubehtet vuorkkuidet
3.p.flt. (sii) vurkot vurko
presens nektingsform
(odne in) vuorkko
preteritum nektingsform
(ikte in) vurkon
perf.partisipp
(lean) vurkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) vuorkko
imperativ 2.p.tot.
(til to) vuorku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) vurkot
(til flere) vuorkot
Eanet sojahanhámit →
vuorkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vuorkut verb transitiv infinitiv
  • vuorkut verb transitiv
  • vuorkut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • vuorkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

vuorkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
vuorkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • vuorkut verb transitiv infinitiv
  • vuorkut verb transitiv
  • vuorkut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • vuorkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.