vuorkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) vuorkkun | vurkon |
2.p.ent. | (don) vuorkkut | vurkot |
3.p.ent. | (son) vuorku | vuorkkui |
1.p.tot. | (moai) vurko | vuorkkuime |
2.p.tot. | (doai) vuorkubeahtti | vuorkkuide |
3.p.tot. | (soai) vuorkuba | vuorkkuiga |
1.p.flt. | (mii) vuorkut | vuorkkuimet |
2.p.flt. | (dii) vuorkubehtet | vuorkkuidet |
3.p.flt. | (sii) vurkot | vurko |
- presens nektingsform
- (odne in) vuorkko
- preteritum nektingsform
- (ikte in) vurkon
- perf.partisipp
- (lean) vurkon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) vuorkko
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) vuorku
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) vurkot
(til flere) vuorkot
vuorkut (verb)
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) vuorkkun | vurkon |
2.p.ent. | (don) vuorkkut | vurkot |
3.p.ent. | (son) vuorku | vuorkkui |
1.p.tot. | (moai) vurko | vuorkkuime |
2.p.tot. | (doai) vuorkubeahtti | vuorkkuide |
3.p.tot. | (soai) vuorkuba | vuorkkuiga |
1.p.flt. | (mii) vuorkut | vuorkkuimet |
2.p.flt. | (dii) vuorkubehtet | vuorkkuidet |
3.p.flt. | (sii) vurkot | vurko |
- presens nektingsform
- (odne in) vuorkko
- preteritum nektingsform
- (ikte in) vurkon
- perf.partisipp
- (lean) vurkon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) vuorkko
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) vuorku
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) vurkot
(til flere) vuorkot
- vuorkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuorkut verb transitiv infinitiv
- vuorkut verb transitiv
- vuorkut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- vuorkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
vuorkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- vuorkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuorkut verb transitiv infinitiv
- vuorkut verb transitiv
- vuorkut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- vuorkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.