vuortnuhit (verb)
-
(verb) plage
- Máhtte vuortnuhii Máreha dainna áššiin.
- Máhtte plaget Máreha med den saka.
-
(verb) tvinge;
(verb) presse
- Dovdat measta vuortnuhuvvon fárrui dohko.
- Vi føler oss nærmest tvunget med dit.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
vuortnuhit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- vuordnut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuordnut verb transitiv
- vuortnuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vuortnuhit verb transitiv infinitiv
- vuortnuhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- vuortnuhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- vuortnuhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.