presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
ábuha ábuhii ábuhivččii
ábuheaba ábuheigga ábuhivččiiga
ábuhit ábuhedje ábuhivčče
presente negación
ábut
pretérito negación
ábuhan
kondisjonalis negación
ábuhivčče
perf.participio
ábuhan
Eanet sojahanhámit →

ábuhit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
ábuha ábuhii ábuhivččii
ábuheaba ábuheigga ábuhivččiiga
ábuhit ábuhedje ábuhivčče
presente negación
ábut
pretérito negación
ábuhan
kondisjonalis negación
ábuhivčče
perf.participio
ábuhan
Eanet sojahanhámit →
ábuhit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ábuhit verb transitiv infinitivo
  • ábuhit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ábuhit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ábuhit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ábuhit verb transitiv infinitivo
  • ábuhit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural