presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
ádjánan ádjánin ádjánivččen
ádjánat ádjánit ádjánivččet
ádjána ádjánii ádjánivččii
ádjánetne ádjáneimme ádjánivččiime
ádjáneahppi ádjáneidde ádjánivččiide
ádjáneaba ádjáneigga ádjánivččiiga
ádjánat
ádjánit
ádjáneimmet ádjánivččiimet
ádjánehpet ádjáneiddet ádjánivččiidet
ádjánit ádjánedje ádjánivčče
presente negación
ádján
pretérito negación
ádjánan
kondisjonalis negación
ádjánivčče
perf.participio
ádjánan
imperativo segunda persona singular
ádján
imperativo segunda persona dual
ádjáneahkki
imperativo segunda persona plural
ádjánehket
Eanet sojahanhámit →

ádjánit (verb)

presente (odne) pretérito (ikte) kondisjonalis
ádjánan ádjánin ádjánivččen
ádjánat ádjánit ádjánivččet
ádjána ádjánii ádjánivččii
ádjánetne ádjáneimme ádjánivččiime
ádjáneahppi ádjáneidde ádjánivččiide
ádjáneaba ádjáneigga ádjánivččiiga
ádjánat
ádjánit
ádjáneimmet ádjánivččiimet
ádjánehpet ádjáneiddet ádjánivččiidet
ádjánit ádjánedje ádjánivčče
presente negación
ádján
pretérito negación
ádjánan
kondisjonalis negación
ádjánivčče
perf.participio
ádjánan
imperativo segunda persona singular
ádján
imperativo segunda persona dual
ádjáneahkki
imperativo segunda persona plural
ádjánehket
Eanet sojahanhámit →
ádjánit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ádjánit verb intransitiv infinitivo
  • ádjánit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
  • ádjánit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
  • ádjánit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ádjánit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ádjánit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ádjánit verb intransitiv infinitivo
  • ádjánit verb intransitiv indicativo presente primera persona plural
  • ádjánit verb intransitiv indicativo presente tercera persona plural
  • ádjánit verb intransitiv indicativo pretérito segunda persona singular