sg. pl.
nominativo ádju ájut
acusativo áju ájuid
genitivo áju ájuid
ilativo ádjui ájuide
locativo ájus ájuin
comitativo ájuin ájuiguin
esivo ádjun
Eanet sojahanhámit →

ádju (subst.)

sg. pl.
nominativo ádju ájut
acusativo áju ájuid
genitivo áju ájuid
ilativo ádjui ájuide
locativo ájus ájuin
comitativo ájuin ájuiguin
esivo ádjun
Eanet sojahanhámit →
ádju Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ádju subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ádju lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ádju Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ádju subst. sg. nominativo