sg. pl.
nominativo áibmu áimmut
acusativo áimmu áimmuid
genitivo áimmu áimmuid
ilativo áibmui áimmuide
locativo áimmus áimmuin
comitativo áimmuin áimmuiguin
esivo áibmun
Eanet sojahanhámit →

áibmu (subst.)

sg. pl.
nominativo áibmu áimmut
acusativo áimmu áimmuid
genitivo áimmu áimmuid
ilativo áibmui áimmuide
locativo áimmus áimmuin
comitativo áimmuin áimmuiguin
esivo áibmun
Eanet sojahanhámit →
áibmu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áibmu subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

áibmu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

áibmat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áibmat verb transitiv imperativo primera persona dual
áibmu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áibmu subst. sg. nominativo