sg. pl.
nominativo áigi áiggit
acusativo áiggi áiggiid
genitivo áiggi áiggiid
ilativo áigái áiggiide
locativo áiggis áiggiin
comitativo áiggiin áiggiiguin
esivo áigin
Eanet sojahanhámit →

áigi (subst.)

sg. pl.
nominativo áigi áiggit
acusativo áiggi áiggiid
genitivo áiggi áiggiid
ilativo áigái áiggiide
locativo áiggis áiggiin
comitativo áiggiin áiggiiguin
esivo áigin
Eanet sojahanhámit →
áigi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áigi subst. sg. nominativo


áigi (adverb)

  • (adverb) hace (Span: "hacer" vearba, 3p, Sg)
    Golbma jagi áigi dassá go vulgen ruovttus.
    Hace tres años que salí de casa.
áigi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áigi adverb

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

áigi lea vejolaččat dán sáni hápmi:

áigi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áigi adverb
áigi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áigi subst. sg. nominativo
áigi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áigi postposisjon