árvalit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| árvalan | árvalin | árvalivččen |
| árvalat | árvalit | árvalivččet |
| árvala | árvalii | árvalivččii |
| árvaletne | árvaleimme | árvalivččiime |
| árvaleahppi | árvaleidde | árvalivččiide |
| árvaleaba | árvaleigga | árvalivččiiga |
|
árvalat
árvalit |
árvaleimmet | árvalivččiimet |
| árvalehpet | árvaleiddet | árvalivččiidet |
| árvalit | árvaledje | árvalivčče |
- presente negación
- árval
- pretérito negación
- árvalan
- kondisjonalis negación
- árvalivčče
- perf.participio
- árvalan
- imperativo segunda persona singular
- árval
- imperativo segunda persona dual
- árvaleahkki
- imperativo segunda persona plural
- árvalehket
árvalit (verb)
-
1.
(verb) proponer
(TV)
- Mun árvalan dutnje váldit bottu.
- Te propongo hacer un descanso.
- 2. (verb) considerar (TV)
- 3. (verb) ponderar (TV)
- 4. (verb) estimar (TV)
- 5. (verb) meditar (TV)
- 6. (verb) reflexionar (TV)
- 7. (verb) pensar (TV)
| presente (odne) | pretérito (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| árvalan | árvalin | árvalivččen |
| árvalat | árvalit | árvalivččet |
| árvala | árvalii | árvalivččii |
| árvaletne | árvaleimme | árvalivččiime |
| árvaleahppi | árvaleidde | árvalivččiide |
| árvaleaba | árvaleigga | árvalivččiiga |
|
árvalat
árvalit |
árvaleimmet | árvalivččiimet |
| árvalehpet | árvaleiddet | árvalivččiidet |
| árvalit | árvaledje | árvalivčče |
- presente negación
- árval
- pretérito negación
- árvalan
- kondisjonalis negación
- árvalivčče
- perf.participio
- árvalan
- imperativo segunda persona singular
- árval
- imperativo segunda persona dual
- árvaleahkki
- imperativo segunda persona plural
- árvalehket
- árvalit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- árvalit verb transitiv infinitivo
- árvalit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- árvalit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- árvalit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
árvalit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- árvalit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- árvalit verb transitiv infinitivo
- árvalit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- árvalit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- árvalit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English