ásahit (verb)
-
1.
(verb) instituir
(TV)
- Norga stáhta ásahii Sámedikki.
- El Estado Noruego instituyó el Parlamento Sami.
- 2. (verb) fundar (TV)
- 3. (verb) fundar (TV)
- 4. (verb) prescribir (TV)
- 5. (verb) decretar (TV)
- 6. (Dictaminar) (verb) dictar (TV)
- 7. (verb) dictaminar (TV)
- 8. (verb) determinar (TV)
- 9. (verb) decidir (TV)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ásahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- avledning: -h verb transitiv infinitivo
- avledning: -h verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- avledning: -h verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- avledning: -h verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
- ásahit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- ásahit verb transitiv infinitivo
- ásahit verb transitiv indicativo presente primera persona plural
- ásahit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural
- ásahit verb transitiv indicativo pretérito segunda persona singular
- ássat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- ássat verb intransitiv
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English