sg. pl.
nominativo čilgehus čilgehusat
acusativo čilgehusa čilgehusaid
genitivo čilgehusa čilgehusaid
ilativo čilgehussii čilgehusaide
locativo čilgehusas čilgehusain
comitativo čilgehusain čilgehusaiguin
esivo čilgehussan
Eanet sojahanhámit →

čilgehus (subst.)

sg. pl.
nominativo čilgehus čilgehusat
acusativo čilgehusa čilgehusaid
genitivo čilgehusa čilgehusaid
ilativo čilgehussii čilgehusaide
locativo čilgehusas čilgehusain
comitativo čilgehusain čilgehusaiguin
esivo čilgehussan
Eanet sojahanhámit →
čilgehus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • čilgehus subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

čilgehus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledning: -h verb imperativo tercera persona singular
čilgehit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • čilgehit verb transitiv imperativo tercera persona singular
čilgehus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • čilgehus subst. sg. nominativo
čilget Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • čilget verb transitiv