sg. pl.
nominativo čitna činat
acusativo čina činaid
genitivo čina činaid
ilativo čitnii činaide
locativo činas činain
comitativo činain činaiguin
esivo čitnan
Eanet sojahanhámit →

čitna (subst.)

sg. pl.
nominativo čitna činat
acusativo čina činaid
genitivo čina činaid
ilativo čitnii činaide
locativo činas činain
comitativo činain činaiguin
esivo čitnan
Eanet sojahanhámit →
čitna Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • čitna subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

čitna lea vejolaččat dán sáni hápmi:

čitna Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • čitna subst. sg. nominativo