čujuhus (subst.)
-
1.
(subst.) indicación
- Mun čálán dutnje čujuhusaid, vai don ollet dohko.
- Para que puedas llegar, te pongo las indicaciones por escrito.
-
2.
(subst.) advertencia
- Doppe lea čujuhus, ahte geaidnu lea váralaš.
- Ahí hay una advertencia de que la carretera es peligrosa.
-
3.
(subst.) dirección
- šleadgaboastta čujuhus
- dirección de correo electrónico
- 4. (Bábirboasta) (subst.) señas (Span: Pl)
-
5.
(subst.) referencia
(Span: UseNor: Pl)
- Hoavddas gávdnojedje dan bargi peršuvnnalaš čujuhusat.
- El jefe tenía referencias de ese empleado.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
čujuhus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- čujuhit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- čujuhit verb transitiv imperativo tercera persona singular
- čujuhus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- čujuhus subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English