sg. pl.
nominativo šiehtadus šiehtadusat
acusativo šiehtadusa šiehtadusaid
genitivo šiehtadusa šiehtadusaid
ilativo šiehtadussii šiehtadusaide
locativo šiehtadusas šiehtadusain
comitativo šiehtadusain šiehtadusaiguin
esivo šiehtadussan
Eanet sojahanhámit →

šiehtadus (subst.)

sg. pl.
nominativo šiehtadus šiehtadusat
acusativo šiehtadusa šiehtadusaid
genitivo šiehtadusa šiehtadusaid
ilativo šiehtadussii šiehtadusaide
locativo šiehtadusas šiehtadusain
comitativo šiehtadusain šiehtadusaiguin
esivo šiehtadussan
Eanet sojahanhámit →
šiehtadus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • šiehtadus subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

šiehtadus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledning: -d verb imperativo tercera persona singular
šiehtadit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • šiehtadit verb transitiv imperativo tercera persona singular
šiehtadus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • šiehtadus subst. sg. nominativo
šiehttat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • šiehttat verb transitiv