abastit (verb)

abastit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • abastit verb transitiv infinitivo
  • abastit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

abastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

abastit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • abastit verb transitiv infinitivo
  • abastit verb transitiv indicativo presente tercera persona plural